Het hydrografisch netwerk bestaat uit een raster met een radiaal-centrifugaal verloop. Daarentegen om te gaan van het centraal plateau naar de valleien volgen zij bij voorkeur de richtingen NNW-ZZO, NNO-ZZW en soms O-W. In het algemeen ontspringen zij in het begin zeer recht en diep uitgeslepen met een meandervormig verloop om zich dan te vebreden en uit te monden in de vlakke gebieden aan de voet van de heuvels.
De stromen van het water hebben bijna allemaal een woest stromend karakter, er zijn er enkele die het gehele jaar continue doorstromen. Andere worden uitsluitend gevoed door regenwater, waardoor zij verminderen gedurende de zomertijd. De belangrijkste waterlopen, Rio Gutturu Mannu, Rio Guttureddu, Rio Is Canargius, Rio Palaceris, Rio Mannu (Rio di Santadi), Rio di Monte Nieddu (Rio di Pula), vertonen een aangeslibde bedding van zand en kiezel . Deze zijn afgevlakt en van verschillende, vaak behoorlijke afmetingen (50 cm – 1 m), wat wijst op een hoge transportcapaciteit van ruwe, grove materialen, in de huidige tijd of het recente verleden. De hoeveelheid water die door deze geulen stroomt kon een aanzienlijke hoeveelheid bereiken.De
bronnen zijn zeer talrijk, maar die met de grootste betekenis
zijn
overwegend gesitueerd in een complex van karst, zoals het
zich ontwikkeld in rotsen van
cambriano-carbonate samenstelling.
De meest
bekende en van grote betekenis zijn die van Nuxis,
Santadi en
Villamassargia, deze voeden ondergrondse natuurlijke
reservoirs
van aanzienlijke afmetingen . Ook van belang is de bron
Zinnigas
(Siliqua) die ontspringt oorspronkelijk vanuit
de paleozoïcum
rotsen, in
dit geval leisteen. Enkele van de huidige bronnen als Narcao, Nuxis en Siliqua vertonen een lage graad van opwarming, tussen 20o-30oC , dit wordt veroorzaakt door de diepe circulatie van het water.Vertaald door :
BIBLIOGRAFIA AA.VV.(1996) - Carta Geologica della Sardegna in scala 1:200.000, Foglio Sud . Barca S., Di Gregorio F. (1993) - Geologia e Paesaggio In: I Parchi della Sardegna: Sulcis. Edisar, Cagliari. Carmignani L., Cocozza T., Gandin A., Pertusati P.C. (1982) - Lineamenti della geologia dellIglesiente Sulcis. In: Guida alla Geologia del Paleozoico Sardo. Società Geologica Italiana, Cagliari. |
Isola
Sarda © 1997-2005 - Associazione Culturale Ciberterra - Responsabile: Giorgio Plazzotta |