De vegetatie De vegetatie van het natuurpark is typerend voor het middellandse zeeklimaat en wordt voornamelijk gekarakteriseerd door altijd groene houtachtige planten met leerachtige bladeren, afgewisseld door diverse soorten kreupelhout en struiken afhankelijk van milieu-omstandigheden zoals het klimaat en de bodemgesteldheid.
De meest volgroeide formaties (klimatologisch) zijn bossen met Quercus ilex L. = steeneik (zie foto) en Quercus suber L. = kurkeik, deze bedekken meer dan 40% van de totale oppervlakte van het park. Om de samenhang tussen de verschillende plantensoorten te beschermen wordt plaatselijk omgehakt en in brand gestoken, zo kunnen struiken als bijvoorbeeld de Erica arborea L. = heide, de Arbitus unedo L. = aardbeiboom en de Cistus monspeliensis L. = zonneroosje zich beter ontwikkelen. In het laagste en warmste gebied bestaan de struiken voornamelijk uit warmteregulerende soorten zoals Juniperus turbinate Guss. = Fenisische jeneverbes, Myrtus communis L. = mirto en de Euphorbia dendroides L. = boomeuforbia
De
lage struikjes vertegenwoordigen een minder ge�volueerd vegetatiestadium,
waarin de Lavandula stoechas L. =
lavendel, de Helichrysum italicum = strobloem en diverse soorten
zonneroosjes en rotsroosjes overheersen. De
rotswanden zijn veelal begroeid door planten die zich goed kunnen handhaven in
kale rostspleten zoals bijvoorbeeld diverse Sedum- soorten. De
bedding van de stromen is over het algemeen bedekt door een warrige bossage
waarin de Nerium oleander L. = donkere
oleander overheerst. Op de iets hogere plaatsen in het vlakke, drassige en soms
moerasachtige gebied vindt men beschermde bossen met Alnus glutinosa L. = zwarte els en Salix purourea L. = bittere wilg. Vertaald door : |
Isola
Sarda � 1997-2005 - Associazione Culturale Ciberterra - Responsabile: Giorgio Plazzotta |